ﭘﺴﺮﮔﻔﺖ:

ﺍﮔﺮﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ 

داستانی تلخ و عجیب . . . امّا واقعی

مـردی همسر و سه فرزندش را ترک کرد و در پی روزی خود و خانواده اش راهی سرزمینی دور شد . . .

فرزندانش او را از صمیم قلب دوست داشتند و به او احترام می گذاشتند.

شاه طهماسب چـند تا زن داشت که یکی از آنها را خیلی خیلی دوست داشت.

از قضـای روزگار رمال دربار عـاشق همین زن شده بـود.

امّا به هر دری که زد و هر کاری که کرد زن زیر بار او نرفت که نرفت.

رمال هم کینه او را به دل گرفت.

قرار ملاقاتی با مدیر عامل بانک برای آن خانم ترتیب داده شد.

روزی سقراط ،حکیم معروف یونانی،مردی را دید که خیلی ناراحت و متأثر است.

علت ناراحتیش را پرسید،پاسخ داد:

حکمت این کار چیست که موجودات را می‌آفرینی و باز همه را خـراب می‌کنی؟

حضرت زهرا سلام (علیها السلام) فرمودند: 
یكشب رختخوابم را پهن كرده بودم و میخواستم بخـوابـم، 
حضرت رسول(ص) بر من وارد شد و فرمودند:
ای فاطمه! نخواب،مگر چهار عمل را بجـا آوری.
گفتم: آن چهار عمل چیست؟! 
فرمود: 
اوّل:ختم قرآن كن. 
دوّم:پیغبران را شفیع خود گردان. 
سوّم:مؤمنین را از خود خوشنود گردان. 
چهارم:حج و عمره را بجا آور.
سپس مشغول نماز شدند،من منتظر ماندم تا نماز حضرت تمام شد.

مرحوم حاج عبدالعلى مشكسار نقل نمود كه يک روز صبح در مسجد آقا احمد مرحوم عالم ربانى آقاى حاج سيد عبدالباقى- اعلى اللّه مقامه- پس از نماز جماعت به منبر رفت و من حاضر بودم فرمود امـروز میخواهم چيـزى را كه خودم ديده ام براى موعظه شما نقل كنم.

رفيقى داشتم از مؤمنين و مريض شد به عيادتش رفتم چون او را در حال سكرات مرگ ديدم نزدش نشستم و سوره يس والصافات را تلاوت كردم،اهل او از حجره بيرون رفتند و من تنها نزدش بودم پس او را كلمه توحيد و ولايت تلقين میكردم آنچه اصرار كردم نگفت با اينكه مى توانست حرف بزند و با شعور بود پس ناگاه با كمال غيظ متوجه من شده و سه مرتبه گفت:يهودى! يهودى! يهودى!

من بر سر خودم زدم و طاقت توقف ديگر نداشتم،از حجره بيـرون آمدم و اهلش نزدش رفتند درب خانه كه رسيدم صداى شيون و ناله بلند شد معلوم شد مرده است و پس از تحقيق از حالش معلوم شد كه اين بدبخت چند سال بود كه واجب الحج بود و به اين واجب مهم الهى اعتنايى ننموده تا اينكه يهودى از دنيـا رفت.

و نيز جنـاب آقاى ايمانى فرمودند در همان روز اوّل ورود آقاى بيـدآبادى به مرحـوم

والد فرمودند: خـوراک من تنـها بايد از آنچه خـودت تـدارک مى كنى باشد و آنچـه

ديگـرى بيـاورد قبول نكن.

یکی از این دو کار را به عهده ی من بگـذار...

در کنار شهری خارکنی زندگی میکرد که فقر و فاقه او را به شدت محاصره کرده بود.

تک تیرانداز رو صدا کردم؛با دست بهش یه سنگر نشون دادم و گفتم اونجارو بـزن.

اسلحه شو آماده کرد.

هدف گرفت.

دستشو گذاشت روی ماشه و دوباره برداشت‌‌‌ بعد مکث کرد!

دوباره هدف گیری کرد دستشو گذاشت روی ماشه و شلیک کرد!

ازش پرسیدم چرا همون بار اوّل کارشو تموم نکردی؟

گفت: داشت آب میخورد...!

شهیدگمنام

پیر مرد تهی دست،زندگی را در نهایت فقر و تنگدستی میگذراند و با سائلی برای زن و فرزندانش قوت و غذائی ناچیز فراهم میکرد.از قضا یک روز که به آسیاب رفته بود،دهقان مقداری گندم در دامن لباس اش ریخت و پیـرمرد گوشه های آن را به هم گره زد و در همان حالی که به خانه بر می گشت با پروردگار از مشکلات خود سخن می گفت و برای گشایش آنها فرج می طلبید و تکرار می کرد :

ای گشاینده گره های ناگشوده عنایتی فرما و گره ای از گره های زندگی ما بگشای.

پیـر مرد در حالی که این دعا را با خود زمزمه میکرد و می رفت،یکباره یک گره از گره های دامنش گشوده شد و گندم ها به زمین ریخت او به شدت ناراحت شد و رو به خدا کرد و گفت:

من تـو را کی گفتــم ای یـار عـزیـز
کاین گره بگشـای و گنــدم را بـریـز

آن گره را چـون نیـــارستی گشـود
این گره بگشودنت دیگر چه بـود؟!

پیـــرمرد نشست تا گندم های به زمین ریخته را جمع کند ولی در کمال ناباوری دید دانه های گندم روی همیانی از زر ریخته است!

پس متوجه فضل و رحمت خــداوندی شد و متواضعانه به سجده افتـاد و از خـدا طلب بخش نمود...

نتیجه گیری مولانا از بیان این حکایت:‌

 تو مبین اندر درختی یا به چاه

 تو مــرا بین که منم مفتاح راه

مسافـری خسته كه از راهی دور می آمد،به درختی رسيد و تصميـم گرفت

در گذر از نام و بنگر در صفات// تا صفـاتت ره نماید سـوی ذات

اختـلاف حـق از نـام او فتـاد // چون به معنی رفت،آرام او فتـاد

بعد از خوردن غذا

بیل گیتس ۵ دلار به عنوان انعام به پیشخدمت داد پیش خدمت ناراحت شد.

بیل گیتس متوجه ناراحتی پیشخدمت شد و سوال کرد: چه اتفـاقی افتـاده؟

پیش خدمت:من متعجب شدم بخاطر اینکه در میـز کناری دختـر شما ۵۰ دلار به من انعام داد.در حالی که شما پـدر او هستید و پولدارترین انسـان روی زمین،فقط  ۵ دلار انعام می دهید!

گیتس خندید و جواب معنا داری گفت:

او دختـر پولدار ترین مرد روی زمینه و من پسر یک نجار ساده ام

(هیچ وقت گذشته ات را فـراموش نکن.او بهتـرین معلم توست)

امام صادق علیه السلام بـا بعضى از اصحاب براى تسلیت به خانـه یکى

از خویشاونـدان می رفتند،دربین راه بنـد کفش امام صادق علیه السلام

روزگاری با شـهیدان بوده ایم...افسانه نیست

 

 

 

 

 

 

 

 

مــردی همسرش را نـزد عُمَـــر بـرده و گفت:

خودم و این زنـم سیاه هستیم و او پسری سفید زاییده است.

عُمَـــر به مجلسیان گفت:نظـر شما در این قضیـه چیست؟

گفتند: زن باید سنگسار شود.

پدرو پسری را نزد حاکم بردند که چـوب زنند.

اوّل پدر را انداختند و صد چوب زدند،آه نکرد و دم نـزد.

بعد ازآن پسر را انداختند و چون یک چوب زدند،پدرآغاز ناله وفریاد کرد.

حاکم گفت:

تـو را صد چوب زدند ودم نـزدی،به یک چوب که پسرت را زدند این ناله وفریاد چیست؟

گفت:آن چوب ها که بر تن من آمد تحمل میکردم اکنون برجگرم می آید تحمل ندارم.

به خاطر سه چیـز هیچگاه کسی را مسخره نکنید:

                                چهره،والدین (پـدر و مادر) و زادگاه

                                        چون انسـان هیچ حق انتخـابی در مورد آنـها نـدارد.

زمانی نادر شاه به زيارت حضرت امام رضاعليه السلام مشرف شد

در حـرم به گـدای كـوری بـرخورد از وی سـؤال كرد

چند سال است اینجا به اين وضع گدائی میكنی؟

گفت:سـيزده سال است.

نادر گفت: میروم حـرم زيارت،اگر بـرگشتم و تـو را

باز كور ديدم گردنت را میـزنم سپس به حرم رفت.

كور به حضرت ملتجی شد كه آقا خودت می دانی ديگر پای

كشتن در ميان است رحـم كن،چون نـادر برگشت ديـد آن

شخص بينـا شده،لذا به وی مهـربانی كرده و رفت.

دکتری بـرای خواستگاری دختـــری رفـت،ولی

راننده از من پرسید: کجا میـروید تا شما را بـرسانم؟

گفتم: هر کجا دلخواه تست.

از جواب من خوشش آمد

پرسید اهل کجایى؟ گفتم:تهـران

گفت:در این شهر چه میکنى؟

گفتم:براى دیدار و زیارت تـو آمده ام...

روزی بهلول،نـزد خلیفه "هارون الرشید" نشستـه بود.

جمع زیادی از بزرگان هم خدمت خلیفه بودند.

طبق معمول،خلیفه هوس کرد سربه سر بهلول بگذارد.

در این هنگام صدای شیهه‌ی اسبی از اصطبل خلیفه بلند شد.

خلیفه به مسخره به بهلول گفت:

بـرو ببین این حیوان چه میگوید،گویا با تو کار دارد.

بهلول رفت و بر گشت و گفت:

این حیوان میگوید:مـرد حسابی!حیف از تو نیست با این "خJرها" نشسته ای؟

زودتر از این مجلس بیــرون بــرو؛ ممکن است که: "خـریت" آنها در تـو اثـر کند!

روزی لقمان در کنار چشمه ای نشستـه بود.

مردی که از آنجا می گذشت از لقمان پرسید:

چند ساعت دیگر به ده بعدی خواهم رسید؟

لقمان گفت: راه بــرو.

آن مـرد پنداشت که لقمان نشنیده است.

دوباره سوال کرد: مگـر نشنیـدی؟

پرسیدم چند ساعت دیگر به ده بعدی خواهم رسید؟

لقمان گفت: راه بــرو.

آن مـرد پنداشت که لقمان دیوانه است و رفتن را پیشه کرد.

زمانی که چند قدمی راه رفته بود،لقمان به بانگ بلند گفت:

ای مــرد،یک ساعت دیگـر بدان ده خواهی رسید.

مرد گفت: چـــرا اوّل نگفتی؟

لقمان گفت:

چون راه رفتن تـو را ندیده بـودم،نمی دانستم تند می روی یا کند.

حال که دیدم دانستم که تو یک ساعت دیگر به ده خواهی رسید.

تولستوی نویسنده معروف روسی روزی در خیابانی راه میرفت که ناآگاهانه به زنی تنه زد.

زن بی وقفه شـروع به فحش دادن و بـد و بیـــراه گفتن کرد. 

بعد از مدتی که خوب تولستوی را فحش مالی کرد،

تولستوی کلاهش را از سرش برداشت و محترمانه معذرت خواهی کرد و در پایان گفت:

مادمازل من لئـون تولستـوی هستم.

زن که بسیار شرمگین شده بود،عذرخواهی کرد و گفت:

چرا شما خودتان را زودتر معرفی نکردید؟

تولستوی در جواب گفت:

شما آنچنان غرق معرفی خودتان بودید که به من مجال این کار را ندادید.

امـروز چه كار خوبی انجام دادم كه یک جن به نـزدم آمـد...

از مسافرت برگشت وقتی به خانه رسید فهمید که خانه و مغازه اش آتش گرفته

و همه کالاهای گـران بهایش سوخته و خاکستر شده اند و خسارت بزرگی به او

وارد شده است. فکر می کنید او چه کرد؟!